3 listopada w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Jana Śniegonia odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Ocalić od zapomnienia…”. Co roku w listopadzie biblioteka stara się bowiem przypomnieć jedną postać związaną z Wisłą, która zatarła się w pamięci mieszkańców, a którą warto z mroku zapomnienia wydobyć na światło dzienne. Tym razem w 190. rocznicę urodzin i 130. rocznicę śmierci przybliżona została postać Jana Bujaka (1826-1886).
Wykład zilustrowany prezentacją multimedialną wygłosiła historyk Danuta Szczypka, która pierwszy szkic biograficzny o Janie Bujaku opublikowała w 2009 roku w pierwszym tomie „Rocznika Wiślańskiego”. Inspiracją do badań, a w konsekwencji do odkrycia wybitnego wiślanina było jedno zdanie zawarte w monografii Wisły pióra Bogumiła Hoffa: „Zmarły w 1886 roku Jan Bujak, radca skarbu we Lwowie i Wiedniu, również był synem górala wiślańskiego”. Dzięki poszukiwaniom archiwalnym i nawiązaniu kontaktu z potomkami udało się częściowo zrekonstruować życie uzdolnionego górala, który ukończył Gimnazjum ewangelickie w Cieszynie, liceum w Preszburgu (Bratysławie) oraz studia prawnicze na Uniwersytecie we Lwowie. Pracował w skarbowości w Tarnopolu, Lwowie i Wiedniu, osiągając wysokie stanowiska na poziomie krajowym w monarchii Habsburgów. Należał do pionierów odrodzenia narodowego na Śląsku Cieszyńskim, a wśród jego kolegów z ławy szkolnej byli Andrzej Cinciała, Paweł Stalmach, Andrzej Kotula, Jerzy Heczko, Andrzej Szarzec. Jan Bujak osiadł w Galicji, ale wprowadzał język polski w urzędach, pomagał tłumaczyć akty prawne, a nawet wraz ze szwagrem, ks. Teodorem Haase, przygotował do druku postyllę Grzegorza z Żarnowca. Na Śląsk Cieszyński przesyłał także polskie książki, które zasilały miejscowe biblioteki.
Najlepsi uczniowie z Wisły od 2009 roku otrzymują Nagrodę im. Jana Bujaka. Wyróżnienie przyznawane jest co roku tylko jednej osobie. W ten sposób utrwala się pamięć o niezwykłej postaci, która na stałe wpisała się w dzieje Śląska Cieszyńskiego.
Zdjęcia z wydarzenia: http://biblioteka.wisla.pl/?p=7090
