Park Kąpielowy (obecnie nieczynny). Czas powstania lata 1931 – 1935.
Projekt – inż. Eugeniusz Zaczyński, inż. Łukasz Obtułowicz, arch. Stefan Tworkowski, arch. Józef Rybicki i arch. Karol Schayer.
Park kąpielowy w Wiśle wybudowany został na prawym brzegu rzeki Wisły, w widłach jakie tworzy z Wisłą potok Partecznik. Centralną część kąpieliska stanowi basen kąpielowy w kształcie kwadratu o wymiarach 50 x 50m. W 1934 r. wybudowano murowaną kawiarnię i szatnię dla hokeistów. Utrzymany w stylistyce modernistycznej budynek skomponowano jako bryłę złożoną z dwóch geometrycznych, przenikających się prostopadłościanów. Policzona na efekt odbicia w tafli wody basenu elewacja południowa, poprzez swe podziały, symetrię, białe tynki ścian kontrastujące z zacienionymi otworami okien i podcieni przyziemia, tworzyła jedną z ciekawszych kompozycyjnie fasad polskiej architektury międzywojennej. Latem 1935 r. ukończono budowę trzech kortów tenisowych, które zimą służyły jako ślizgawka i tor hokejowy. Przy budynku kawiarni, nad basenem głębokim, wzniesiono 10-metrową, żelbetową wieżę do skoków. Wzdłuż południowego i wschodniego boku basenu zaprowadzono poprzecinane alejkami trawniki, nad nimi zaprojektowano zaś – wznoszącą się tarasowo nad potok Partecznik – plażę piaskową. Obecnie trwają przygotowania do rewitalizacji parku i otwarcia kąpieliska ponownie.
